Ove nedelje pripremam se da govorim u Puli na konferenciji "Praktična primena petostrukih službi u svakodnevnom životu crkvi i društva". Moja tema je dugačkog naslova, kao i sam naslov konferencije: "Razvijanje petostrukih službi u velikoj lokalnoj zajednici sa strane učiteljsko-apostolskog aspekta".
Tema je kontraverzna, posebno u Novom Sadu. Crkve imaju različito mišljenje od poricanja funkcije i postojanja petostruke službe do prenaglašavanja. Za veliku većinu crkve možda i nije značajno pitanje, ali u harizmatskim krugovima je goruća tema.
Problem je što pismo poznaje dva sistema upravljanja crkvom:
1. Starešine i đakoni: Tekstove o ovom sistemu nalazimo u I Poslanici Timoteju, treće poglavlje, a skoro isto se ponavlja i u Poslanici Titu. Đakonska služba je uspostavljena u Delima Apostolskim 6, a kroz Dela mi takođe vidimo kako Apostol Pavle, po osnivanju službe, postavlja starešine.
2. Petostruka služba: Tekst koji govori o petostrukoj službi je iz Efescima 4:
11 On je sam postavio neke za apostole, neke za proroke, neke za propovednike Radosne vesti, a neke za pastire i učitelje, 12 da pripremi svete za službu, za izgradnju tela Hristovog. 13 Tako ćemo svi doći do jedinstva u veri i spoznaje Sina Božijeg, te sazreti u jednog čoveka, rastući do pune visine Hristove.
Petostruka služba jesu apostoli, proroci, evaneđelisti, pastiri i učitelji.
Koji sistem je pravi?
Odgovor na pitanje koji sistem je pravi, je jednostavan - ispravna su oba, i Bog je zamislio da ona postoje uporedo.
Apostol Pavle je delovao i kao starešina (Filipljanima 1:1.), ali je bio Apostol (Rimljnima 1:1.). Filip je bio evanđelista (Dela 21:8.), ali je bio i đakon (Dela 6:5-6). Oba sistema za izgradnju crkve su delovala u prvoj crkvi, i u životima pojedinaca, a tako bi trebalo da bude i danas.
Razlika je u ulogama.
1. Starešine i đakoni upravljaju crkvom
Upravljanje crkvom je povereno đakonima i starešinama. Oni sprovode diciplinu, odgovorni su za ispravnost nauke crkve, daju smer i viziju, upravljaju novcem i imovinom crkve. Među ove dve službe postoji razlika i podela odgovornosti, ali one su temelji crkve i oni upravljaju crkvom.
Pod uticajem prvo Rimskog carstva, pa kasnije feudalnog društva, a takođe kroz sliku Starog zaveta i uloge prvosveštenika, na crkvu se kroz vekove preslikao hijerarhijski model, gde se sva moć na kraju slije u ruke jedne osobe - pape, vladike ili pastora. Takav sistem je često praktično rešenje, ali nosi u sebi potencijal velike zloupotrebe.
Verovanje PHZ u Srbiji je da upravljanje treba da bude timsko, da bi se izbegla sklonost balkanskog mentaliteta da zakralji osobu. Pastor je jedan od starešina, i to što je starešina, i braća koja su oko njega koji ga prepoznaju kao vođu, mu daje autoritet da vodi crkvu kao prvi među jednakima.
2. Petostruka služba oprema crkvu
Petostruka služba, kako već navedeni stih pokazuje ("12 da pripremi svete za službu, za izgradnju tela Hristovog." ) - priprema crkvu za delo služenja, nema autoritet vođenja. Znam da je zbunjujuće kada gledamo Apostole, i vidimo da su vodili crkvu, ali oni su na kraju predali upravljanje starešinama, kada je crkva bila spremna:
Dela 20:28 Pazite na sebe i na stado nad kojim vas je Duh Sveti postavio kao nadglednike, da napasate crkvu Božiju, koju je on stekao svojom krvlju.
Prema našem verovanju, bitno je napraviti razliku, između duhovnih darova i službe. Npr postoji duhovni dar (možete o tome pročitati ovde) učitelja, ali postoji i učiteljska služba. Postoji duhovni dar prorokovanja, ali postoji i proročka služba. I to važi za svih pet pobrojanih darova, koji su aktivni i danas.
Osoba sa npr učiteljskim darom može da služi na raznim mestima, npr u radu sa decom, ali da ne bude deo učiteljske službe. Dar omogućava služenje na raznim mestima. To je priča o daru.
Sa druge strane, osoba sa npr proročkim darom, može i da služi u proročkoj službi. Služba je grupa ljudi koja ima specifičan zadatak - izgradnju crkve za služenje, kroz korišćenje duhovnog dara koji im je poverio Bog. Ako je neko deo službe, npr proročke, onda je njihov cilj razvoj oblasti crkve koja gravitira njihovom daru - slavljenja, prorokovanja, molitvenog zastupanja...
Starešine i đakoni, osim što su pozvani da upravljaju, takođe su blagoslovljeni darovima Duha. Prema svome daru, uključuju se u službe opremanja. Npr ja, kao starešina i pastor crkve deo sam upravljanja, a kao deo učiteljske službe deo opremanja i podsticanja crkve (propovedanje, poučavanje, seminari...).
Napominjem da je ovo verovanje Protestantske Hrišćanske zajednice iz Novog Sada. Druge evanđeoske crkve mogu imati drugačije mišljenje.
Beređi Dušan Bera
Нема коментара:
Постави коментар