Obredi crkve -Protestantska hrišćanska zajednica

Ovaj tekst je deo serije nazvane Dokumenti crkve PHZ. Cilj mi je da vernici crkve budu upoznati sa različitim principima kako crkva funkcioniše. Ovaj konkretni dokument definiše uloge u obredima crkve.

Na osnovu objave Svetog pisma definiše ovlašćenja službenika crkve u različitim obredima na sledeći način:

1.    Molitva za bolesne

Na osnovu Svetog pisma verujemo u isceljenje i u moć molitve za bolesne. Svaki vernik može da se moli za bolesne, svaki vernik može da zastupa bolesne, i validna je njihova molitva (sa polaganjem ruku ili ne). 

Na službama crkve, molitveni zastupnici su samo oni koji su prepoznati od strane crkve (i potvrđeni od strane starešina) za ovu službu, bez obzira na njihov položaj u crkvi.

Molitva za bolesne, zasnovana na tekstu iz Jakovljeve 5:14-15, koju prati pomazanje uljem, vrše samo starešine, kako je i zapisano u tekstu Svetog pisma. Moguće je da pomazanje izvrši starešina, a da se za bolesne mole ostali članovi crkve.

Posete bolnicama, u formi duhovnika, mogu da vrše đakoni, propovednici i starešine, samostalno. Ostali vernici mogu biti opunomoćeni od strane starešinstva, ako se za time ukaže potreba zbog prirode službe.

2.   Molitva za umiruće

Pod molitvom za umiruće misli se na molitvenu podršku u poslednjim momentima života, kojom se zastupa umiruća osoba i traži da joj se olakšaju zadnji momenti. Moliti može svaki vernik crkve, kao vid molitve za bolesne. 

Crkvu međutim može da predstavlja samo propovednik, starešina ili đakon, ili osoba koja je zbog prirode njene službe opunomoćena da to čini, pod patronatom starešina.  

3.    Sahrane

Sahranu vrše pastori, osim kada su sprečeni, i tada može da sahranu obavi starešina,  đakon ili propovednik, pod blagoslovom starešina. Propoved može da održi osoba sa kojom je pastor to dogovorio. Sahrana se vrši u odori, što podrazumeva prikladno odelo i košulju sa nekom formom kolara.

4.   Venčanja

Čin venčanja vrše pastori crkve (ili starešina ako su pastori sprečeni), prema želji mladenaca. Čin venčanja može da održi i gostujući pastor, ako je jedan iz mladenaca iz druge crkve. Propoved može da održi osoba sa kojom se pastor dogovorio a prema želji mladenaca. 

Venčanje se vrši u odori, što podrazumeva prikladno odelo i košulju sa kolarom.

5. Krštenje

Čin krštenja vrše pastori crkve i starešine. Krštenje može da vrše i drugi vernici, ali samo pod blagoslovom starešinstva crkve, a u njihovom prisustvu. Krštenje se vrši u odeći koja je dogovorena za taj momenat, po mogućnosti u odori. Blagoslov nad krštenim osobama izriču starešine.

6. Večera Gospodnja

Čin Večere Gospodnje može da izvrši svaki vođa crkve koji je za to opunomoćen – đakoni, pastori pastoralnih grupa, vođe službi, starešine, propovednici. Pošto je Večera Gospodnja čin okrenut crkvi, u kojem smo svi sveštenici, ne nosi se odora.

Moguće je imati porodične Večere Gospodnje, kada se to organizuje u krugu porodice ili prijatelja, i tada nije potrebna prisutnost vođa. Takva Večera Gospodnja je validna, ali se ne smatra Crkvenom (kao obredom crkve)

7. Posete zatvorima, bolnicama...

Zvanične posete navedenim ustanovama, u smislu duhovnika, mogu da vrše samo starešine, propovednici i đakoni. Moguće je takođe opunomoćenje vernika za tu službu, zvaničnom odlukom starešina.

8. Zvanične posete, manifestacije

Zvanični predstavnik crkve, prema zakonu, je vodeći pastor crkve. Pastor može da delegira tu dužnost nekome, ali ne u smislu potpisa, ili overavanja dokumenata bitnih za odnose crkve i države.